Πίκος Απίκος

Αισίως συμπληρώσαμε 10 μέρες χιονιά. Και συνεχίζουμε να μετράμε. Το τι πήγε καλά και τι όχι θα το συζητήσουμε όταν όλα αυτά θα τα έχουμε αφήσει πίσω μας.

Ας δούμε, όμως, τι γίνεται στον πεζόδρομο Κατερίνης, στην Μ. Αλεξάνδρου. Τον πιο πολυσύχναστο δρόμο της πόλης. Στην καρδιά της αγοράς. Μιας αγοράς που αιμορραγεί και αργοπεθαίνει μέρα με τη μέρα.

Εκπτώσεις, ξεπούλημα, λουκέτα, κατεβασμένα ρολά, προσφορές υπάρχουν παντού τριγύρω. Σακούλες, όμως, και καταναλωτές πουθενά. Και ακούω το εξής σχόλιο γιατί υπάρχουν κάποιοι που μπορούν ακόμη να ψωνίσουν, υπάρχουν και οι ανάγκες, τα παιδιά, η καθημερινότητα, "Δεν μπορώ να περπατήσω στον πεζόδρομο. Γλιστράει." Και αναρωτιέμαι, κανείς δεν σκέφτηκε να καθαρίσει και στον πεζόδρομο;

ΤΑ ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΒΓΟΥΝ; ΝΑ ΡΙΞΟΥΝ ΛΙΓΟ ΑΛΑΤΙ; Η ΚΑΤΙ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ; Ο κόσμος να μην κυκλοφορήσει παρά μόνο με αυτοκίνητο;

Και σαν να μην έφτανε αυτό, έχουμε και τα έργα κατά μήκος του πεζόδρομου. Έργα της ΔΕΗ, τα οποία δεν πραγματοποιούνται λόγω καιρού (και λογικό). Αλλά τα χαντάκια που αφήσατε, ΚΥΡΙΟΙ, είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ!!! Ένας άνθρωπος που μπορεί εύκολα να γλιστρήσει, δεν νομίζω να κρατηθεί από τα πλαστικά που βάλατε, ούτε από τις πεσμένες πινακίδες σας! ΛΙΓΗ ΠΡΟΣΟΧΗ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ! ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΑΚΩΣΑΤΕ!