Πίκος Απίκος

Νέα μέτρα απαιτεί η τρόικα. Περαιτέρω μειώσεις μισθών και συντάξεων, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, μείωση κατώτατου μισθού και άλλα ωραία. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, μας θέλουν κατά 25% φτωχότερους. Γιατί? Για να
αποπληρώσουμε τα χρέη μας. Ποιός είναι αυτός που μας δάνεισε? Έχει τόσο πολύ ανάγκη τα λεφτά ώστε να μας οδηγήσει την εξαθλίωση προκειμένου να τα πάρει πίσω? Και μάλιστα διπλά και τρίδιπλα λόγω των υπέρογκων επιτοκίων? Γιατί δε διαγράφεται άνευ όρων ένα μέρος του χρέους, ώστε να καταστεί βιώσιμη η αποπληρωμή του, χωρίς να οδηγηθεί η χώρα στη φτώχεια και την εξαθλίωση? Ή έστω να ανασταλεί ατόκως η αποπληρωμή του για ένα σεβαστό διάστημα, μέχρι να γίνουν οι απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές στην Ελλάδα, για το καλό της χώρας μας και της Ε.Ε. στο σύνολό της. Πού είναι εκείνα τα μεγαλόπνοα οράματα περί μιας Ευρώπης ενιαίας, ισότιμης και ισχυρής? Λύνουν και δένουν οι γερμανοί, από πίσω και οι γάλλοι ασμθαίνοντας, από κοντά Ολλανδία Φινλανδία Λουξεμβούργο. Κι αυτοί οι γερμαναράδες πια, τί ράτσα ρε παιδί μου? Έφαγαν δύο ήττες σε ισάριθμους παγκοσμίους, βομβαρδίστηκαν, διχοτομήθηκαν, καταστράφηκαν και νάσου πάλι που έφτασαν να διαφεντεύουν την Ευρώπη. Την ίδια ώρα που η γερμανική κυβέρνηση νομοθετεί φοροαπαλλαγές, την ίδια ώρα που οι δημοσιοοικονομικοί δείκτες της Γερμανίας αυξάνονται, παρά την κρίση, η Ελλάδα (πρώτη με άλλες χώρες να ακολουθούν), βυθίζεται συνεχώς. Τόσα χρόνια που μας δάνειζαν, δεν ήξεραν την τραγικότητα της οικονομίας μας? Ήξεραν και παραήξεραν. Είναι ποτέ δυνατόν να έρθει κάποιος να σου ζητήσει λεφτά και να του τα δώσεις αγόγγυστα δίχως καν να μπεις στον κόπο να ελέγξεις τη φερεγγυότητά του? Όχι φυσικά. Απλή λογική... Κι όμως μας δάνειζαν. Κι ας αυξάνονταν τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος. Κι ας ήταν προδιαγεγραμμένη η έλευση της αδυναμίας πληρωμών για την Ελλάδα. Ο συνεχής δανεισμός μας ήταν μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να μας αλυσοδέσουν και να μας υποδουλώσουν. Αυτό που δεν κατάφεραν στρατιωτικά, το πετυχαίνουν τώρα οικονομικά. Το καλύτερο ηλιόλουστο παραθαλάσσιο οικόπεδο της Ευρώπης, έρμαιο της ανοργανωσιάς του, υποκύπτει στα κελεύσματα της μουντής, ανήλιαγης δίχως θάλασσα Γερμανίας, που όμως είναι υπόδειγμα οργάνωσης. Έτσι παν αυτά..